ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΚΟΡΠΑ
ΓΚΟΡΠΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από το Μεσολόγγι. (Α.Μ. 14.947 , Ν.Μ. 4.734 ).
Υπο τις οδηγίες διαφόρων αξιωματικών και κυρίως του Μήτρου Δεληγιώργη και Αθανασίου Ραζηκότσικα, πήρε μέρος στην επανάσταση από την αρχή, διακριθείς στις πολιορκίες του Μεσολογγίου επικεφαλής μάλιστα 10 έως 20 στρατιωτών, εκτελών χρέη πυροβολιστού , υπερασπισθείς το πυροβολοστάσιον μετά γενναιότητος, στην θέση Παναγιά. Παρευρέθηκε επίσης στην ανεπανάληπτη μάχη της Κλείσοβας στις 25 Μαρτίου του 1826. Ακόμα πήρε μέρος και σε άλλες μάχες σε διάφορες θέσεις. Στη διάρκεια της τελευταίας πολιορκίας του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή , εστάλη από τους Δεληγιώργη και Παπαδιαμαντόπουλο με πλοίο στις Σκρόφες και έφερε τροφές , ενώ ολογυρά του υπήρχαν τούρκικα πλοία . Κατά την εκτέλεση αυτής της εντολής εκινδύνεψε πραγματικά η ζωή του και ετραυματίσθη.
Κατά την έξοδο της φρουράς του Μεσολογγίου στις 10 Απριλίου 1826, εξήλθε με την υπόλοιπη φρουρά , απωλέσας ολόκληρον την περιουσίαν του κινητή και ακίνητη. Καταστράφηκε το ελαιοστάσιο του, σταφιδάμπελος , αμπέλια και η οικία του τουλάχιστον 20.000 δραχμών. Η επιτροπή τον κατέταξε στην Δέυτερη Τάξη των Υπαξιωματικών
ΓΚΟΡΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ από το Μεσολόγγι.
Υπό της οδηγίες του Μήτρου Δεληγιώργη υπηρέτησε επί 11 μήνες ως πυροβολιστής στρατιώτης στην διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου στο κανονοστάσιο Νο 11. Έπεσε μαχόμενος κατά την ηρωική έξοδο της φρουράς.
ΓΚΟΡΠΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ από το Μεσολόγγι.
Υπο της οδηγίες του Μήτρου Δεληγιώργη επί 13 μήνες υπήρξε από τους γενναίους υπερασπιστές της Ιερής Πόλεως , υπηρετήσας ως Μπουλουκτσής (Αξιωματικός)
ΓΚΟΡΠΑΣ ΘΩΜΑΣ από το Μεσολόγγι.(Φ.22620 Α.Μ.4.711, Ν.Μ. 14.878)
Ο φρούραρχος του Μεσολογγίου Μήτρος Δελληγιώργης βεβαιοί ότι ο Θ. Γκόρπας έλαβε μέρος στον αγώνα του ’21 παραυρεθείς στις μάχες του Βραχωρίου, του Ζαπάντι, απεστάλει δε από τον ίδιον τον Δεληγιώργη μετά του αποσπάσματος αυτού «εις Σπλάντζαν της Τζαμουριάς . Έλαβε μέρος και στις τρείς μάχες του κρυονερίου. Έδειξε υπακοήν, γενναιότητα και ανδρείαν , λαβών μέρος και εις όλους του κινδύνους των 7 αιματηρών εκείνων περιστάσεων μάλιστα και εις τα των τριών πολιορκιών του Μεσολογγίου δεινών» .
Όταν ξέσπασε η Επανάσταση βρισκόταν στην Ιταλία . Πούλησε τότε το μεγάλο πειρατικό καράβι του και έσπευσε στο Μεσολόγγι με όλο του το πλήρωμα. Κατέθεσε τα χρήματα στην Επιτροπή . Πολέμησε με απαράμιλλο ηρωισμό ως πυροβολητής σε διάφορα κανονοστάσια (Ανανία , Μεγ. Τάπια, Παναγία)
Από τον ίδιο τον Δεληγιώργη «εστάλη ως αρχιπυροβολιστής εις το Αιτωλικό επί Σκόνδρα, ότε ηρίστευσε κατά ξηράν και θάλασσαν». Κατά την τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου , δεν εφείσθη ποτέ της ζωής του, υπέμεινε καρτερικότητα όλων των δεινών της πολιορκίας. Κατά την νύκτα της εξόδου αιχμαλωτίστηκαν η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλη η οικογένεια του , ο ίδιος δε ακολουθήσας τον Δεληγιώργη πάντα έφθασε στο Ναύπλιο , όπου ετέθη υπό τον ίδιο οπλαρχηγό στην φρουρά του Μπουρτζίου μέχρι το 1829, οπότε ελευθέρωσεν με δικά του χρήματα την οικογένεια του και ύστερα επενήλθε στην Πατρίδα του.(Μεσολόγγι).
Η επιτροπή τον έταξε στην Δεύτερη Τάξη των Υπαξιωματικών.
ΓΚΟΡΠΑΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ από το Μεσολόγγι. (Α.Μ. 22.615, Ν.Μ. 3.999).
Υπό τον Αθανάσιο Ραζικότσικα αγωνίστηκε γενναία κατά τον υπέρ ανεξαρτησίας Ιερό Αγώνα , παραυρεθείς ακόμα και εις τη μοναδική ανεπανάλπτη μάχη της Κλέισοβας στις 25 Μαρτίου 1826 υπό τον Κίτσο Τζαβέλα «και αφού υπέστη την τρομεράν και αιμάτινον νύχτα της εξόδου και αφού εστερήθη τα πολυτιμότερα αγαθά , δεν έλαβε τίποτα» .
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΡΟΣΙΝΗ
ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ από το Μεσολόγγι (Φ. 26.796, Α.Μ. 1.809).
Ηρωικός πολεμιστής και «από συστήματος στρατιωτικός» , δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το Μεσολόγγι, κάθε φορά που αυτό κινδύνευε. Παρευρίσκετο όπου το επέβαλε η ανάγκη. Το 1825 έγινε Αντιστράτηγος. Σκοτώθηκε κατά την νύχτα της εξόδου, στις 12 Απριλίου 1826. Το όνομα του είναι στον τιμητικό κατάλογο των 143 ονομάτων, στον οποίο έχει τον αριθμό 53. Η επιτροπή τον κατέταξε στην Τέταρτη Τάξη των Άξιωματικών (Ταγματάρχη) , όμως κατά την υπ’ αριθμόν 486 συνεδρίαση της , τον μετέφερε στην Τρίτη Τάξη(Αντισυνταγματάρχη). ( Παππούς του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη)
ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ από το Μεσολόγγι.
Αδελφός του Γιώργου , σπάνιος και αυτός πολεμιστής , στην τελευταία πολιορκία διετέλεσε ‘’ Γενικός Επιστάτης των Στρατοπέδων της Δυτικής Ελλάδος» . Υπηρέτησε την πατρίδα με απαράμιλλή ανδρεία , για να πέσει τελικά κι αυτός την νύχτα της εξόδου νεκρός στον κάμπο του Μεσολογγίου. Είναι και αυτός καταχωρημένος στον τιμητικό κατάλογο των 143 ονομάτων με αριθμό 54. Η Επιτροπή Εκδουλεύσεων τον κατέταξε στην Πέμπτη Τάξη κι αργότερα τον μετέφερε στην Τρίτη Τάξη(Αντισυνταγματάρχη).
ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ από το Μεσολόγγι.
Ο τρίτος αδελφός , το ίδιο ηρωικός, όπως και τ’ αδέλφια του Γιώργος και Γιάννης και έδωσε κι αυτός την ζωή του για την ανάσταση του γένους πέφτοντας νεκρός στο πεδίο της μάχης. Καταχωρήθηκε στο τιμητικό κατάλογο των 143 ονομάτων υπ’ αριθμό 52. Η Επιτροπή τον έταξε στην Τέταρτη Τάξη των Αξιωματικών (Ταγματάρχη) κι αργότερα στην Τρίτη Τάξη(Αντισυνταγματάρχη).
Ο γιός του Γιώργου , ο Χρήστος Δροσίνης , που έκαμε τη σχετική αίτηση στην Επιτροπή, μνημονεύοντας τον πατέρα του και τους θείους του δε χρειάστηκε να αναφερθεί στην δράση τους και τη συμμετοχή τους στις μάχες, κι αυτό επειδή η δράση των προγόνων του, ήταν γνωστή στους πάντες.
Στα μητρώα των αγωνιστών του ’21 , είναι καταχωρημένοι τέσσερις αδελφοί: ο Γιώργος, ο Γιάννης , ο Καραγιώργος και ο Καρακώστας. Φέρονται και οι τέσσερις ως φονευθέντες στον αγώνα. (2η εκδοχή: Διασώθηκε κατά την έξοδο της φρουράς αλλά λίγους μήνες αργότερα πέθανε στην Σαλαμίνα).
ΤΖΙΝΤΖΟΣ ή ΡΑΦΤΑΚΟΣ ΘΩΜΑΣ από το Μεσολόγγι(Α.Μ.5.178 και 2.841)
Υπό της οδηγίες του Μήτσου Δεληγιώργη και ως υπαξιωματικός πεζικού και πυροβολικού υπηρέτησε το ’21, παραυρεθεί στις μάχες του Αγρινίου, του Ζαπάντι και στις τρεις πολιορκίες του Μεσολογγίου. Στην τελευταία υπεράσπιζε την Τάπια του Αποστόλη Κουσούρη,( ή Τάπια Νο 5 Λόρδου Σέφφιελδ από αρχές Απριλίου έως 10 Σεπτεμβρίου 1825) όντας επικεφαλής του πυροβολικού αυτής, ύστερα από διαταγή του Μήτσου Δεληγιώργη. Κατά την έξοδο της φρουράς τον Απρίλιο του ’26 , αφού τραυματίστηκε καίρια στο αριστερό χέρι, έπεσε αιχμάλωτος στα χέρια των Αράβων και σιδηροδέσμιος μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο, τον έρριξαν σε βαρειά δεσμά και τον χρησιμοποιούσαν σε δημόσια έργα. Από την αιχμαλωσία λυτρώθηκε το 1829 και γύρισε στο Μεσολόγγι.
ΤΖΙΝΤΖΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ από το Μεσολόγγι.
Αδελφός του Θωμά . Πολέμησε κι αυτός το ’21 και στην έξοδο έπεσε μαχόμενος στον κάμπο του Μεσολογγίου.
ΤΖΙΝΤΖΟΣ ΠΕΤΡΟΣ από το Μεσολόγγι.
Αδελφός του Γιάννη. Είχε την ίδια τύχη. Έπεσε μαχόμενος στον κάμπο του Μεσολογγίου κατά την νύχτα της εξόδου. Την ίδια φρικαλέα νύχτα οι δυο αδελφές των ανωτέρω πιάστηκαν αιχμάλωτες μαζί με τα παιδιά τους κι ως το 1865, 40 χρόνια δεν έδωσα σημεία ζωής, γενόμενοι άφαντοι.
ΤΖΙΝΤΖΟΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ από το Μεσολόγγι.
Τιμήθηκε με το σιδηρό αριστείο από 3/5/1939
(Τα ανωτέρω στοιχεία προέρχονται από Α. ΔΥΤΙΚΟΡΟΥΜΕΛΙΩΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821 ΓΕΩΡ. ΜΙΛΤ. ΤΣΑΤΣΑΝΗΣ , Β. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ (1821-1829) ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΠΡΟΜΑΧΟΙ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΘ. ΚΟΛΟΜΒΑΣ)
